Teslini tekstovi, zajedno sa njegovom poznatom autobiografijom „Moji izumi“, koji ne samo sa naučnog, nego i sa filozofskog stanovišta tumače značaj nauke u savremenom svetu, odnosno predviđaju budućnost čovečanstva, kao i tekstovi koji razmatraju ideje koje čovečanstvo još nije realizovalo, ali čija je primena možda već na pragu stvarnosti (problem komunikacije sa drugim planetama, čitanje misli, uticaj nauke na prestanak ratova, itd) objavljeni su u prvom delu časopisa. Objavljeni su delovi iz tri najpoznatije biografije – Džona O Nila (Na zalasku), Margaret Čejni (Tesla, čovek izvan vremena) i Marka Sajfera (Čarobnjak), ali i tekstovi Lilanda Andresona, Keneta Svizija, Ines Hant i Vanete Drejper, Šarlote Mužar, Dejvida Pita... Tu su i svedočanstva ljudi koji su ga poznavali i koji su s njim bili u bliskim kontaktima, nastojeći da u tim sećanjima budu objektivni (Pero Slijepčević, Ivan Meštrović, Vladislav Savić, Sava Kosanović i drugi). Takođe i svedočanstva o vrlo delikatnim odnosima Tesle i Mihajla Pupina, o čemu pišu Radomir Vukčević i Vidosava Janković. Nekoliko studija o širem značaju Teslinog dela, kao i jedna psihološka studija njegove ličnosti iz pera Vladete Jerotića, pokušaj su da su iz kruga nauke uđe u krug kulture, krug koji je takođe važan za Teslinu ličnost. Zorica Civrić piše o tome kako je Šekspirova Bura neočekivano spojila Prospera i Teslu, a Nebojša Grujičić o Tesli kao inspiraciji mnogih pisaca, filmskih i pozorišnih reditelja, rok muzičara, likovnih umetnika. Gradac zaključuje drama Stevana Pešića „Tesla ili prilagođavanje anđela“.