Od autora kultnog romana "Top je bio vreo"!
Pripovedač ove potresne priče, stari musliman iz Bosne, ispoveda svoj život nekadašnjem zemljaku s kojim se našao u Americi, gde je dospeo posle najnovijih ratova i raspada Jugoslavije. Njegova priča o bosanskoj kasabi i njenim žiteljima, o svom pobratimu Muratu kog su kao inokosnog begovskog sina ubili „njegovi“ u vreme građanskog rata, o moćnicima i žrtvama jednog do juče mirnog i srođenog sveta i, kao okosnica, o Muratovom sinu Baji koji se u pomračenju uma poistovećuje sa Osamom Bin Ladenom – kao da se priziva povest o Ćamilu i Džem-sultanu, samo na ovim prostorima i u skorašnje vreme, u ovdašnjoj „prokletoj avliji“.

Istorija se ponavlja a zlo ne bira, kao da nam poručuje pisac, kako na usta nesrećnog srpskog dečaka iz romana Top je bio vreo, tako sada i kroz ogledalo nesrećnog "jetima" Baje iz Osame. Živopisnim bosanskim govorom, prepoznatljivim stilom sa jezgrovitim i isečenim rečenicama, duhovito gradeći nezaboravne likove meštana, ratnih profitera, dođoša i porobljivača, džihadista i sforovaca, novih silnika i starih porodica koje je rat razorio, Kecmanović suvereno potvrđuje svoje visoko mesto u savremenoj srpskoj književnosti.

"Novi roman Vlade Kecmanovića je djelo koje možemo svrstati u žanr knjiga „otvorenih vena“. Pisan je jezikom njegovog djetinjstva, govorom u kome su izostavljeni vokali i gdje se značenja riječi gube u bujici strasti i osjećanja koja autorove junake vode kroz snažne zaplete. Srpski pisac transcendira jezikom bosanskih muslimana – hrabro poštovanje komšije i melanholično poznavanje kasabe. Još jedan trijumf Kecmanovićevog čovjekoljublja." - Emir Kusturica

"Dijalekt stiče dostojanstvo kad se na njemu ispripoveda veliko umetničko delo. Znalački i maestralno, Kecmanović svoj književni svet programski uklapa u Andrićevu tradiciju, a možda i najveća sličnost Kecmanovića sa Andrićem jest u njegovom dubinskom razumevanju tragizma istorijske sudbine bosanskih muslimana." - Muharem Bazdulj

"Kecmanovićeva istina najradije progovara na usta dece ili jurodivih. I ova priča je ispričana vedrim i nepobedivim uličnim jezikom. I malo kad je vedrijim jezikom ispričana tužnija priča." - Vladimir Pištalo