- BEOGRAD IZMEĐU „DOMAĆEG“ I „TUĐEG“ BOGA
Beograd je oduvek bio „kuća na putu“ sa svime što ta svojevrsna topografska odrednica podrazumeva.
Na dušu Beograda kroz vreme, i na njegov duhovni pejzaž stvaran tokom proteklih dvadesetak vekova, uticale su neprestane smene njegovih uspona i stradanja, prodaje i preprodaje, česte promene strukture stanovništva, sukobi civilizacija, vera i ideologija, koje su se u njemu na raznolike načine međusobno poništavale i tek ponekad – sasvim retko – za dobro većine preplitale.
Možda je zato njegovo trajanje neretko bilo predmet opširnih tumačenja i raznolikih sumiranja, ali, gotovo po pravilu, bez osvrta na Drugog, na one koji su takođe kreirali „beogradsku istoriju“. Naime, u mnogim dodanašnjim opisima Beograda nisu naznačavane pojave koje njegovu istoriju čine potpunijom (istinitijom), uključujući i to da je reč o mestu na kome su, pored pravoslavnih, i te kako živeli i neki drugi hrišćani, kao i muslimani i Jevreji. Isto važi i za njihove verske objekte čije su
istorije verni odraz zbivanja, koja su, metaforično rečeno, zapljuskivala ili, bolje reći, plavila grad kraj ušća Save u Dunav.
Podatak da nijedno crkveno zdanje beogradskih hrišćana nije starije od stotinu sedamdeset godina verna je slika istorije Beograda, grada u kojem je danas najstariji verski objekat Bajrakli džamija, podignuta krajem XVII veka, zdanje koje je u vreme Kraljevstva Srbije, u prvoj polovini XVIII veka, bilo pretvoreno u katedralu Beogradsko-smederevske biskupije...
USD 
EUR 
Vladeta Jerotić
Marija Mandić
Siniša Kovačević
Ljiljana Habjanović Đurović
Laura Dej
Jovan I. Deretić, Dragoljub P. Antić
Leonid Ivašov
Srđan Malešević
Đorđe Balašević
Johana Špiri
Dodaj komentar
Prijavi se