Jedan od vodećih savremenih španskih intelektualaca Hose Antonio Marina (1939) svoju prvu knjigu Pohvala i pobijanje dovitljivosti objavio je u prvoj polovini devedesetih kada mu je bilo pedeset tri godine. Time je skrenuo pažnju na sebe kao autora koji, na Huserlovom tragu, integrišući znanja različitih nauka, na originalan, duhovit, pristupačan i naučno utemeljen način promišlja fenomene savremenog sveta i probleme današnjeg čoveka. U ovoj knjizi on nudi inovativnu teoriju inteligencije koja objedinjuje rezultate različitih kognitivnih nauka: neurologije, veštačke inteligencije, psiholingvistike, kognitivne psihologije. Da bi primenio svoju teoriju o inteligenciji, primećuje Gordana Ćirjanić u pogovoru knjizi, Marina koristi sablažnjivo raznorodne primere, "sportsku kreativnost" i "umetničku kreativnost" – Majkl Džordan u košarci, Džek Niklaus u golfu, Markes ili Rilke u književnosti ilustruju zapanjujuću fleksibilnost ljudske inteligencije. Nalazeći potporu za svoju analizu u svedočanstvima mnogih umetnika, Tomasa Mana, Valerija, Žilijena Grina, Henrija Džejmsa, Monea, Pikasa ili Van Goga, autor odbacuje Inspiraciju ili Muze, da bi u središte kreativnog procesa postavio svojstva ljudske inteligencije – čoveka. Krećući od neurologije, on stiže do etike, ističući, kao vrhunsko svojstvo inteligencije, njenu sposobnost da kreira ciljeve, a kao vrhunski cilj – dostojanstvo. "Poput najvećih španskih filozofa, kao što su Grasijan, Unamuno ili Ortega, Hose Antonio Marina nudi vitalistički pogled na svet, ne zapadajući pritom u porok optimizma", kaže Ćirjanićeva. "Njegova teorija je poziv za izlaženjeiz duhovne lenjosti i učmalosti, poziv na inteligentno korišćenje slobode koja je i sama produkt inteligencije, poziv na odgovornost – pre svega prema sebi, a samim tim i drugima, prema Svetu, prema Planeti."