Nova prozna knjiga Mira Vuksanovića već naslovom i podnaslovom otkriva svoje ključno tematsko polje i otvorenost svoje prozne strukture. Za razliku od Semolj gore i Semolj zemlje, specifičnih proznih knjiga koje se približavaju romanesknom obliku, Miro Vuksanović se u najnovijem delu okrenuo drugačijem životnom i kulturnom ambijentu. Dok je u Semolj gori i Semolj zemlji tematski bio vezan za zavičajnu kulturu Crne Gore i za njenu toponimiju, leksiku, legende, etiku i psihologiju, u Povratku u Ravangrad on je teme za pripovedačku projekciju stvarnosti pronašao u prepoznatljivom prostoru grada Sombora, u njegovoj kulturnoj i umetničkoj tradiciji i u živopisnim likovima njegovih stanovnika. Iako zasnovane na stvarnim biografskim momentima iz autorovog života i iz života književnih junaka, kao i na tradiciji proznog sveta Veljka Petrovića, njegove priče znatno prevazilaze svoju dokumentarističku osnovu i postaju pravi narativni portreti i medaljoni odabranih somborskih likova i atmosfere urbanog života. Vuksanovićeve pripovetke uz pomoć nekonvencionalnih narativnih sredstava grade jedan veoma privlačan, provokativan i na emotivnoj osnovi predstavljen subjektivni doživljaj gradskog ambijenta, njegove kulture, duha, psihologije, stvaralaštva i individualnosti njegovih stanovnika. Njegovi najnoviji prozni tekstovi strukturalno, žanrovski i značenjski veoma su otvoreni i razuđeni, kao što su bile i sve njegove prethodne prozne celine. Jezik, stil i intonativna svojstva sintakse i u njima su najistaknutija mesta narativne projekcije stvarnosti.