Dirljiva saga o rascepu u čoveku koji pokušava da pomiri nespojivo i da ostvari ljubav o kojoj je sanjao.

Ovaj roman predstavlja ispovest dvojice janičara iz istog sela, iz iste kuće! Jedan je pre četiri veka odveden do Stambola i tamo se popeo do visova carskih, a drugoga je tri i po veka kasnije put doveo do Beograda, kao fanatičnog komunističkog vernika i službenika jednog drugog sultana i carstva, zvanog Titova Jugoslavija. U ovom romanu Vuka Draškovića simboličnog naslova "Via Romana", glavni junak doktor Damjan Čavka, kroz svoju sudbinu opisuje skoro četiri veka srpskih posrtanja - Od 1602. do današnjih dana.

"U romanu Vuka Draškovića, simboličnog naslova Via Romana glavni junak, doktor Damjan Čavka, kroz svoju sudbinu opisuje skoro četiri veka srpskih posrtanja, od 1602. do današnjeg dana. Veliki Carski put, upamćen kao Via Romana, svedok je vekovnih patnji, janičarstva, raskola, ubistava, samoubistava, begova i podanika, pobednika i pobeđenih, četnika, partizana, ustaša, komunista, svakovrsnih zabluda, krvavih osveta, slepih obožavanja i pobuna, pohlepe, odmetništva, snova i surove stvarnosti, zapleta i loših raspleta, naših pojedinačnih i kolektivnih drama. Osnova romana je potresna ispovest dvojice janičara, iz istog sela, iz iste kuće, ali vekovima udaljenih. Jedan obožava sultana Osmana i služi mu, a drugi bogotvori svog ’sultana’ i ’carstvo’ zvano Titova Jugoslavija.“ - Večernje novosti

"Snažna priča o čoveku našega vremena koji pokušava da umiri janičara u sebi. ’Tajna u zidu’, segment romana koji se izdvaja ne samo po stilu pisanja, već i po protagonistima, kao priča unutar priče, potresna je ispovest janičara Arslana (Božidara) u vreme turske vladavine, napisana neponovljivim poetskim jezikom kroz koji se čuje eho minulih vremena.“ - Ana Todorović Radetić

"Vrstan pripovedač, izuzetan znalac jezika i sjajan stilista, Vuk Drašković u ovom romanu uspešno provlači ideju da se vremena o kojima pripoveda razlikuju po kostimima i tehnologiji, ali ne i u ljudskim naravima, odnosima i psihologiji. Po ovim odlikama podseća na Dostojevskog i Andrića, a pojedina poglavlja spadaju u najbolje stranice srpske proze.“ - Ljiljana Šop