Životne putanje devetoro putnika tajanstveno se prepliću jednog novembarskog petka pre podne u vagonu pariskog metroa...

Gospodin Anatol Miruj odlazi svakodnevno u podzemnu železnicu zato što mu prija da čita sred žamora; gospođica MariLuiz Pontje vraća se u Pariz posle bezmalo šest decenija da privede kraju jedinu ljubavnu priču svog života; gospodin Alan Rigu iznenada otkriva očaravajuću lepotu grobalja; gospođica Mirijel Žulijar sreće se na jednoj stanici sa svim likovima svojih ljubavnih romana; gospodin Aleksandar Lekler suočen je sa zagonetnim nestankom predmeta na snimcima koje pravi polovnim fotoaparatom; gospođa Mariz Buve najpre ostaje bez pamćenja, a potom ga stiče znatno više nego što bi to iko poželeo; gospodin Arno Moran konačno otkriva ono što ga je još od đačkog doba zaokupljalo – koliko iznosi zbir svih brojeva; gospođa Madlen Prevo jedina razaznaje raznobojne oreole oko glava onih koje fotografiše i po njima može da kaže ko uz koga skladno ide, a ko ne; najzad, gospodin Alfred LeruVidal tajni je agent čiji se ceo svet beznadežno ruši pošto mu na sedam mobilnih telefona stigne sedam nemogućih snimaka...

U vagonu je sve vreme još jedna putnica, gospođica Margo Verdje, ali nju niko ne vidi. Ne zato što je nevidljiva nego neprimetna. Ona, međutim, vidi znatno prodornije i dublje od ostalih, kao što to i priliči jednoj tumačici fotografija. Na snimcima putnika koje neupadljivo slika najpre prepoznaje devetoro posebnih među njima, potom dokučuje njihove životne priče, da bi konačno pronikla i u ono što je najskrovitije – njihove snove, koji ih sve čudesno dovode na isto mesto...